Í gjár steðgaði løgreglan einum bili við viðfestisvogni. Men tá ið umstøðurnar vórðu kannaðar, vísti tað seg, at bilførarin hevði ikki tað rætta koyrikortið, sum kravdist fyri at koyra við so stórum viðfestisvogni.

Við vanligum koyrikikorti kunnu bilførarar koyra við einum lítlum viðfestisvogni, ið tekur í mesta lagi 750 kilo.

Men er talan um ein bátavogn, rossavogn ella annan, størri viðfestisvogn, skal serligt koyrikort útvegast til tess.

Og í Vestmanna varð ein motorsúkkla tikin og í hesum føri vísti tað seg, at førarin hevði ikki koyrikort – og motorsúkklan hevði ikki nummarplátur, og sostatt var hon heldur ikki tryggjað.