Smyril er á veg av Havnina til Suðuroyar, men nakað eftir at tey høvdu loyst í Havn, máttu tey aftur á dekkið eftir einum el-bili, sum ikki av avriggaður eftir forskriftunum.

Manning á Smyrli gongur runt á biladekkinum við jøvnum millumbilum á hvørjum túri fyri at tryggja, at alt er, sum tað skal vera.

Men hesa ferð komu tey fram á ein el-bil, sum har lyktirnar lýstu, og sum ikki var sløktur. Tey søgdu eisini at hann var nakað heitur.

Niels Harald Michelsen, skipari sigur, at stýrimaðurin sendi boð eftir eigaranum í hátalarunum og hann fór so á biladekkið við onkrum av manningini og sløkti bilin.

Men tað skerst ikki burtur, at tað eru nógvar ræðusøgur um, hvussu álvarsligt tað er tá ið eldur kemur í elbilar.

Og skiparin sigur, at síðani frætti hann, at ferðafólk høvdu ampa av hesum. So fyri at sissa fólk, skundaðu tey sær at boða frá í hátalarunum. at elbilurin var sløktur, og at eingin vandi var á ferð.

Tað hendur seg einstakar ferðir, at bilar verða ikki ordiliga avriggaðir, tá ið teir verða settir á biladekki, men tað tey síggja mest av, er, at bilførarar gloyma at hála hondbremsuna upp og livir skipið nakað, fara teir á rull.