Eisini hetta seinasta samdøgurið hevur verið stak friðarligt hjá løgregluni. Men á miðdegi í gjár varð ringt til løgregluna at boða frá, at tað lógu einar fýra, fimm takplátur á sløgdust á vegnum mitt inni í Norðoyartunlinum.

Løgreglan fór á staðið og fekk tær burtur. Men samstundis kom maðurin, sum átti takpláturnar fram við. Tá ið hann kom til hús, saknaði hann pláturnar og fór at leita.

Løgreglan sigur, at hann hevur átikið sær ábyrgdina av støðuni og hann verður eisini skuldsettur fyri ikki at hava tryggjað farmin nóg væl.

Og tað verður tikið rættiliga alvorligt og í ringasta føri kunnu bilførarar missa koyrikortið fyri at missa farm av lastinum, og tað er eisini hent fyrr.

Støðan er tann, at e talan um farm, sum er dottin av lastini og sum hevur elvt til skaða, ella er til vanda fyri nakran í ferðsluni, kann talan verða um at bilførarin missur koyrikortið treytaleyst

Sostatt skal løgreglan í hesum føri meta um, antin nakar vandi var á ferð - men fyribils verður ikki mett, at talan var um eina vandastøðu.

Og í nátt mátti løgreglan eftir einum manni, sum gakk á gøtuni og garteraði og leikaði í. Maðurin varð burturvístur við eini bót upp á 1.500 krónur fyri at órógva almenna friðin, og so var friður.